Το Κοινωνικό Ιατρείο - Φαρμακείο Ναυπακτίας "Όλοι Μαζί" ξεκίνησε την λειτουργία του - Ευχαριστούμε θερμά όλους τους Εθελοντές! Ολοι είμαστε εν δυνάμει ΑΝΕΡΓΟΙ - Δίνουμε και παίρνουμε ΔΩΡΕΑΝ.

Ε.Ι.Φ.Κ.Α.Ν

Κοντά στον ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟ, στον ΑΝΕΡΓΟ, στον ΑΣΘΕΝΗ - γίνε ΕΘΕΛΟΝΤΗΣ - Κοινωνική ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - Βοήθησε ΤΩΡΑ - ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2013

"Εδώ δεν είναι πολιτεία απλή. Είναι μέρος με τεράστια σημασία ιστορική..."

Με αφορμή την εξαιρετική εκδήλωση στις 4 Οκτωβρίου, "ας θυμηθούμε χωρίς νοσταλγία" και με την ευκαιρία της επετείου της Ναυμαχίας της Ναυπάκτου του Θερβάντες ας θυμηθούμε.. τα λόγια εκείνης της βραδιάς που γράφτηκαν και ακούστηκαν από την Μάνια Παπαδημητρίου 

" Όταν μου είπαν στο Λε Πάντο πως θαρθώ να τραγουδήσω
Τρόμαξα
Σκέφτηκα: Μα δεν θα ξέρω πώς ν αρχίσω!
Εδώ δεν είναι πολιτεία απλή
Είναι μέρος με τεράστια σημασία ιστορική
Εδώ είναι το παλαιότερο κάστρο της Ευρώπης
Εδώ συγκρούστηκε η Δύση με την Ανατολή
Κι εδώ δημιουργήθηκε από το μέγα ποιητή
Θερβάντες
Ο τελευταίος μύθος του αιώνα
Με τη μορφή του Δον Κιχώτη που φοράει στραβά την πανοπλία
Και πέφτει πάνω στους μύλους και στις μάντρες
Νομίζοντας πως είναι άγρια θηρία
Μα η κυρά του
Η Πανωρέα
Ό τι κι αν γίνει θα τον καρτερεί
Γιατί με τόση χάρη αυτός αφήνεται εις την καταστροφή του
Που η Δουλτσινέα
Δεν αντέχει και κάθε τόσο λαχταράει πως θα χάσει τη ζωή του
Κι όπως τα είπαμε και πριν με το Σωκράτη το μέγα φιλόσοφο τον πονηρό
Η χάρη αυτή της εξαφάνισης είναι του έρωτος το πιο μεγάλο μυστικό
Γιατί όπως όσοι χάνονται απ τη ζωή
Εμείς τους εξιδανικεύουμε κι αμέσως γίνονται Θεοί
Ετσι και με τον έρωτα 
Αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της αξίας
Όταν απομακρύνεται η πιθανότης της Αθανασίας
Οσο πιο πιθανό να αποχωρήσει ο άλλος
Τόσο ο έρωτας γίνεται πιο μεγάλος
Γι αυτό κι η Δουλτσινέα το Δόν Κιχώτη πάντα θα τον καρτερεί
Και τελικά κι αυτός κι αυτή Αθάνατοι θα μείνουν μέσα στην Αναμονή

Σ΄ αυτό το κάστρο της Ναυπάκτου κάποτε κάθισα κι εγώ
Να περιμένω να ακούσω λόγια της αγάπης από ένα ναυτικό
Μ αυτός αργούσε και συννέφιαζε κι άρχισε να νυχτώνει
Και το μυαλό μου εικόνες διάφορες μέσα στο θάμπος να σκαρώνει
Ενόμισα αίφνης πως ερχότανε κοντά
Καράβια με διάφορες σημαίες και μου ψιθύριζαν σιγά
Ένα τραγούδι τόσο περιεκτικό
Που φάνηκε να μου λέει την ιστορία του τόπου μου μέσα σ΄ ενάμιση λεπτό
Ο Νίκος Γκάτσος λένε το έγραψε με πένα μαγική
Ιππότης μέγας και αυτός με σύγχρονη στολή



Έτσι περίπου εγίνηκαν τα πράγματα από τα χρόνια εκείνα ως εδώ

Και ο Μακρυγιάννης τα αφηγήθηκε που επίσης είναι από δώ
Πέρασαν άνθρωποι από τα μέρη ετούτα και ανθρωπάκια
Είδαν φουρτούνες τούτα τα βουνά και πονηριές και έριδες
Και μεγαλεία και ντροπές
Όνειρα και μεράκια
Τραγούδια γράφτηκαν δεκάδες
Για αίματα και σκοτωμούς μυριάδες
Τι έχει άραγε ετούτο το τοπίο
Και προξενεί στον άνθρωπο τέτοια αναταραχή
Που με το διπλανό του γίνεται θηρίο 
Κι ευθύς μαζί τους αρπάζεται μέσα σε μια στιγμή;
Κι η μνήμη των γενεών μένει τραυματισμένη
Και ουδέποτέ της δύναται νάναι ισορροπημένη
Τυφλοί βαδίζουμε στης ιστορίας τις σελίδες

Δεμένοι ο καθένας με της δικής του οικογένειας τις αλυσίδες.."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου