Μόνο όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν την χθεσινή παράσταση στο Φετιχέ Τζαμί μπορούν να νιώσουν τα συναισθήματα, τα χρώματα, τα όνειρα που πλημμύρισε αυτός ο χώρος.
Η Μάνια Παπαδημητρίου και ο Άρης Γραικούσης μας ταξίδεψαν μέσα από υπέροχες μελωδίες και υποκριτική μαεστρία!
Μας έκαναν να θυμηθούμε χωρίς νοσταλγία....πολλά,
αλλά και τον βασικό σκοπό της προσπάθειας μας που τελικό αποδέκτη έχει τον Συνάνθρωπο μας
Ένα μεγάλο Ευχαριστούμε φανέρωσε το...
παρατεταμένο χειροκρότημα στους Καλλιτέχνες Μάνια Παπαδημητρίου και Άρη Γραικούση!
Γραφικές Τέχνες ΑΦΟΙ ΓΕΩΡΓΙΚΟΠΟΥΛΟΙ Ο.Ε.
Lepanto Sound ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ
Ξενοδοχείο ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
Μουσική Σχολή ΚΟΡΚΟΝΤΖΕΛΟΥ ΖΙΖΗ
Μεζεδοπωλείο ΕΥΟΙΝΟΣ
Μεζεδοπωλείο ΠΑΠΟΥΛΗΣ
Καφέ ΑΡΩΜΑ
Pizzeria LEPANTO RIVIERA
Βιβλιοπωλείο - Καφέ ADAGIO II
Cafe-Bar-Restaurant MAYO
Cafe-Bar ROCK CAFE
Cafe-Bar BARBAROSSA
Απόσπασμα από την ομιλία της Προέδρου του κοινωνικού ιατρείου φαρμακείου "Όλοι Μαζί"
"...Στην σημερινη πρωτοφανή συγκυρία για ολους εμάς, που εξαιτίας της μνημονιακης κρίσης, όλο και περισσότεροι συν άνθρωποι μας εξαθλιωνονται οικονομικά και ψυχικά, πρεπει πραγματικα να ανακαλουμε μνήμες χωρις να νοσταλγουμε το παρελθόν; Η μήπως αυτές οι μνήμες θα πρεπει να μας οδηγούν στο να φτιάχνουμε δομές αλληλεγγύης, για να αντισταθούμε ολοι μαζι στην κατάθλιψη, που ελλοχεύει απο την μιζέρια και την απογοήτευση; Ειναι αυτές οι μνήμες που μας οδηγούν στο να λέμε οτι η Ελλάδα πεθαίνει & εφόσον ειναι έτσι" αν ειναι να πεθάνει η Ελλάδα , να πεθάνει γρήγορα. Γιατι η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο", όπως σπαραχτικα φώναζε ο Θανασης Βεγγος στο " βλέμμα του Οδυσσέα ", την γνωστή ταινια του Αγγελοπουλου. Ειναι με αλλα λόγια η μνήμη κύριο ονομα θλιψεων , όπως πιστεύει η κυρία Κικη Δημουλα; Αν πάλι η μνήμη ειναι ξεχωριστή για τον καθένα απο εμάς, τότε τι ειναι η περίφημη συλλογική μνήμη; Ολα αυτα που μας μάθαιναν στο ΣΧΟΛΕΙΟ να αγαπάμε; Η ιστορία, η ποίηση, τα τραγούδια ; Οι ζωγραφιές όλων αυτών που συνιστούν ολα αυτα που μάθαμε πως ειναι πατρίδα, - όχι με την εθνικιστική έννοια ,αλλα με την έννοια της ταυτοτητας και της καταγωγής; Πως απαντουμε σήμερα σε ολα αυτα; Κατα την αποψη μου, η απάντηση ειναι μια & μοναδική. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ με αλληλεγγύη , ολοι μαζι, χρησιμοποιώντας ολα αυτα , που το θυμικο έχει καταχωνιασει βαθια, ως εφαλτήριο και κινητήρια δύναμη για ένα καλύτερο αύριο "
Μας έκαναν να θυμηθούμε χωρίς νοσταλγία....πολλά,
αλλά και τον βασικό σκοπό της προσπάθειας μας που τελικό αποδέκτη έχει τον Συνάνθρωπο μας
Ένα μεγάλο Ευχαριστούμε φανέρωσε το...
παρατεταμένο χειροκρότημα στους Καλλιτέχνες Μάνια Παπαδημητρίου και Άρη Γραικούση!
Το κατάμεστο Φετιχέ Τζαμί καθώς και η προσφορά φαρμάκων, καταδεικνύει την στήριξη των Συμπολιτών μας
Τους Ευχαριστούμε από Καρδιάς όπως και τους χορηγούς μας
Καφεκοπτείο ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ ΠΑΝΟΣ
Γραφικές Τέχνες ΑΦΟΙ ΓΕΩΡΓΙΚΟΠΟΥΛΟΙ Ο.Ε.
Lepanto Sound ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ
Ξενοδοχείο ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ
Μουσική Σχολή ΚΟΡΚΟΝΤΖΕΛΟΥ ΖΙΖΗ
Μεζεδοπωλείο ΕΥΟΙΝΟΣ
Μεζεδοπωλείο ΠΑΠΟΥΛΗΣ
Καφέ ΑΡΩΜΑ
Pizzeria LEPANTO RIVIERA
Βιβλιοπωλείο - Καφέ ADAGIO II
Cafe-Bar-Restaurant MAYO
Cafe-Bar ROCK CAFE
Cafe-Bar BARBAROSSA
Απόσπασμα από την ομιλία της Προέδρου του κοινωνικού ιατρείου φαρμακείου "Όλοι Μαζί"
"...Στην σημερινη πρωτοφανή συγκυρία για ολους εμάς, που εξαιτίας της μνημονιακης κρίσης, όλο και περισσότεροι συν άνθρωποι μας εξαθλιωνονται οικονομικά και ψυχικά, πρεπει πραγματικα να ανακαλουμε μνήμες χωρις να νοσταλγουμε το παρελθόν; Η μήπως αυτές οι μνήμες θα πρεπει να μας οδηγούν στο να φτιάχνουμε δομές αλληλεγγύης, για να αντισταθούμε ολοι μαζι στην κατάθλιψη, που ελλοχεύει απο την μιζέρια και την απογοήτευση; Ειναι αυτές οι μνήμες που μας οδηγούν στο να λέμε οτι η Ελλάδα πεθαίνει & εφόσον ειναι έτσι" αν ειναι να πεθάνει η Ελλάδα , να πεθάνει γρήγορα. Γιατι η αγωνία κρατάει πολύ και κάνει πολύ θόρυβο", όπως σπαραχτικα φώναζε ο Θανασης Βεγγος στο " βλέμμα του Οδυσσέα ", την γνωστή ταινια του Αγγελοπουλου. Ειναι με αλλα λόγια η μνήμη κύριο ονομα θλιψεων , όπως πιστεύει η κυρία Κικη Δημουλα; Αν πάλι η μνήμη ειναι ξεχωριστή για τον καθένα απο εμάς, τότε τι ειναι η περίφημη συλλογική μνήμη; Ολα αυτα που μας μάθαιναν στο ΣΧΟΛΕΙΟ να αγαπάμε; Η ιστορία, η ποίηση, τα τραγούδια ; Οι ζωγραφιές όλων αυτών που συνιστούν ολα αυτα που μάθαμε πως ειναι πατρίδα, - όχι με την εθνικιστική έννοια ,αλλα με την έννοια της ταυτοτητας και της καταγωγής; Πως απαντουμε σήμερα σε ολα αυτα; Κατα την αποψη μου, η απάντηση ειναι μια & μοναδική. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ με αλληλεγγύη , ολοι μαζι, χρησιμοποιώντας ολα αυτα , που το θυμικο έχει καταχωνιασει βαθια, ως εφαλτήριο και κινητήρια δύναμη για ένα καλύτερο αύριο "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου